De snuff movie: echt of verzonnen?

Wat is een snuff movie

Een snuff movie is een schokkende, gewelddadige film waarin mensen daadwerkelijk worden mishandeld, verkracht of vermoord omwille van de film. Over het bestaan van snuff movies zijn de meningen verdeeld. Sommigen zeggen dat snuff movies niet echt bestaan. Dat het bestaan van snuff movies slechts een broodje-aap verhaal is. Dat acteurs zijn gebruikt om de films echt te laten lijken. Anderen zeggen zeker te weten dat snuff movies wél bestaan.

De oorsprong van snuff movies

De mythe van de snuff movie begon in 1976 met de film ´Snuff´. In de film wordt de werkelijk gebeurde moord op Sharon Tate door de Manson familie in beeld gebracht. Op het eind van de film zie je wat opnames van ´achter de camera´. De filmcrew praat over de moordscene. Een meisje van de filmcrew zegt dat ze opgewonden raakt van de scene. Vervolgens wordt gefilmd dat ze met de regisseur in bed belandt. Uiteindelijk loopt alles uit de hand en wordt ze ´echt´ doodgestoken door de regisseur. Het lijkt echt te gebeuren, maar in werkelijkheid was alles natuurlijk geacteerd. Het bleek wel een geweldige marketing stunt te zijn: de film werd bezocht door een miljoenenpubliek. De film bracht wekenlang meer op dan de toen ook draaiende Oscar-winnende hit ´One flew over the cuckoo´s nest´. Het was duidelijk dat de beelden nep waren maar toch vroeg men zich af: ´Wat nou als de beelden wél echt zijn?´. Er werd over gepraat, gespeculeerd, gefantaseerd en voila, de populaire legende van snuff movie was geboren. Tot op vandaag de dag beweren mensen die de film niet eens gezien hebben dat er beelden in zitten van echte verkrachting en moord.

En dan waren er in de jaren ´80 en ´90 de films ´Faces of Death´: dit waren de vroegste ´echte´ beelden van gruwelfilms, achter elkaar gemonteerd en op video gezet. Voor een deel waren de filmpjes in Faces of Death overduidelijk in scene gezet. Een afgehakt hoofd wat een pop bleek te zijn als je de video op still zette. Maar een deel van de filmpjes was wél echt. Toevallig opgenomen ongelukken die voor grof geld verkocht waren aan de makers van de film. Faces of Death was echter geen snuff movie. Want in een echte snuff movie gebeuren de gruwelijkheden omwille van de film. De populariteit van de Faces of Death video´s maakte echter wel duidelijk dat er ook een markt zou zijn voor de echte snuff film. Tegenwoordig is de hoeveelheid internet downloads van video´s met al dan niet echte moord enorm. De markt voor beelden van echte moord is nog steeds aanwezig.

Films over snuff movies

Zodra de term ´snuff´ valt bij nieuwe films wordt er media-aandacht aan besteed, wordt er over gepraat en wordt er verkocht. Niet vreemd dus dat er inmiddels al heel wat (horror-)films gemaakt zijn met het thema snuff. Zelfs al zou bewezen worden dat snuff films echt bestaan dan nog kun je veilig zeggen dat er meer films over snuff movie gaan dan dat er daadwerkelijk snuff movies zijn.

Voorbeelden van films over snuff movies:
- The Last House on Dead End Street (1977)
- Effects (1979)
- The Art of Dying (1991)
- Video Violence...When Renting is not Enough (1986)
- Tesis (1996)
- 8MM (1999)
- Zombie Dog (2004)

Snuff-waarnemingen

Tot op de dag van vandaag zijn er meldingen van ´Snuff-waarnemingen´. En die komen soms in het nieuws. Zo was er in 1991 het relletje rond acteur Charlie Sheen die beweerde een echte snuff movie gezien te hebben op een feestje in Hollywood. Hij meldde dit bij de Motion Picture Association of America. De FBI stelde vervolgens een onderzoek in. Het bleek te gaan om de film ´Shiniku No Hana´, een Japanse film. Uiteindelijk werd bewezen dat de beelden in de film nep waren.

En zo gaat het tot nu toe met de meeste waarnemingen. Soms duiken films op die heel echt lijken. Tot nu toe is bij de films waarnaar onderzoek is ingesteld echter altijd bewezen dat de films nep waren.

Toch is er in 2000 een Rus veroordeeld nadat de Britse douane en politie gewelddadige kinderporno video´s terug traceerde naar Rusland. De man bleek met een aantal compagnonnen kinderporno te maken en de video´s voor bedragen van 100 tot 150 euro via internet te verkopen. In een aantal gevallen werd geconstateerd dat de kinderen daadwerkelijk sterven tijdens de verkrachting. Doel hierbij was echter waarschijnlijk porno en geen moord. Geen echte snuff-movies dus.

Bijna snuff

Soms gebeuren er ongelukken bij het maken van porno-films. Bij SM-scenes is het een aantal keren mis gegaan met als resultaat een ´moord´ op beeld. Dit zijn echter geen snuff-beelden aangezien de dood een ongeluk is.

Soms filmen moordenaars hun misdaad. De films die daarvan het resultaat zijn worden echter niet getypeerd als snuff movies omdat de misdaad niet gepleegd is met als doelstelling distributie en winst maken met de film.

Dan zijn er de vele gefilmde executies: met snuff hebben ze niets te maken want het op film zetten was niet het doel van de executies.

Conclusie

Het gerucht bestaat dat er een heel underground netwerk of snuff movie industrie zou zijn compleet met film crews, technici en zichzelf opofferende acteurs of niet-vrijwillige slachtoffers. Dat moorden gepleegd worden, de resulterende films aan vreemden verkocht worden en dat alle betrokkenen in staat zijn om gedurende 30 jaar altijd alle sporen te wissen. Dit is uiteraard een fabel.

Toch is het niet uit te sluiten dat er incidentele gevallen van echte snuff movies zijn. Want waar vraag is daar is aanbod. En dat is nou juist wat de populariteit van de snuff movie in stand houdt: de vraag ´Bestaan ze nou wel of niet?´.